Mity na temat ciepłej wody użytkowej
1.Mit: Ciepła woda użytkowa to ta sama, która jest w kaloryferach.
Fakt: To nie jest ta sama woda, która krąży w kaloryferach. To woda wodociągowa, z której korzystałeś dotychczas. Jest ona doprowadzana do budynku instalacją MPWiK, a następnie podgrzewana ciepłem z miejskiej sieci. Podgrzanie następuje w specjalnym urządzeniu, zwanym węzłem cieplnym, który najczęściej jest usytuowany w piwnicy budynku.
2.Mit: Po odkręceniu kranu trzeba długo czekać,zanim pojawi się ciepła woda, a to wiąże się z jej zwiększonym zużyciem.
Fakt: Tak się dzieje w przypadku korzystania z piecyków gazowych. Potrzebny jest czas na rozruch urządzenia podgrzewającego wodę. W przypadku ciepłej wody użytkowej mamy do czynienia z sytuacją, w której ciepła woda stale cyrkuluje w instalacji. Różnicę dostrzegą Ci, którym chociaż na sekundę zgasł piecyk gazowy, gdy brali prysznic. Chwilowa przerwa w ogrzewaniu wychładza wężownicę i trzeba od nowa czekać, aż woda zostanie podgrzana. W przypadku dobrze zaprojektowanej instalacji c.w.u. ciepła woda o stałej temperaturze popłynie szybciej niż z piecyka gazowego. Dodatkowym atutem jest fakt, że jednocześnie można z niej korzystać zarówno w łazience, jak i w kuchni bez zauważalnego zmniejszenia się ilości ciepłej wody.
3.Mit: Montując instalację ciepłej wody użytkowej zrujnują mi łazienkę.
Fakt: Montaż instalacji ciepłej wody użytkowej nie rujnuje łazienki. Najczęściej wskutek prac usunięciu ulegają 2-3 kafelki (zależnie od ich wielkości), które z łatwością można zamaskować. Osoba projektująca instalację ciepłej wody użytkowej wybiera najlepszą możliwą metodę poprowadzenia instalacji w budynku. Priorytetem jest jak najmniejsza ingerencja w budynek. Zachęcamy do obejrzenia filmu prezentującego proces wymiany instalacji w jednym z krakowskich budynków znajdujący się na stronie: www.cieplodlakrakowa.pl
4.Mit: Wybierając ciepłą wodę użytkową i usuwając piecyk gazowy, będę musiał zlikwidować kuchenkę gazową.
Fakt: Wybudowanie w budynku instalacji centralnej ciepłej wody użytkowej nie wiąże się z odłączeniem gazu. Jeśli mieszkańcy korzystali z kuchenki gazowej, wciąż będą mogli jej używać. Zdemontowany zostanie jedynie piecyk gazowy, podgrzewający dotychczas zimną wodę w łazience. Nie trzeba kupować nowych urządzeń do kuchni, a jedyny wydatek dotyczy tylko prac instalacyjnych. Warto wiedzieć, że producenci ciepła dofinansowują wymianę instalacji, a dostawca ciepła zapewnia wymianę węzła na dwufunkcyjny (c.o. + c.w.u.).
5.Mit: Centralna ciepła woda użytkowa jest dużo droższa niż woda podgrzewana piecykiem gazowym.
Fakt: Koszty podgrzania wody za pomocą piecyka gazowego lub ciepła sieciowego są porównywalne. Za zimną wodę, niezależnie od sposobu jej podgrzania, płacimy MPWiK. Należy pamiętać, że statystycznie gospodarstwo domowe zużywa więcej wody zimnej niż ciepłej. Według przeciętnych norm zużycie wody na jednego mieszkańca w gospodarstwie domowym wynosi od 4,2 do 5,4 m sześc. miesięcznie. Z czego należy przyjąć, że 30-50 proc. to ciepła woda użytkowa, czyli de facto płacimy statystycznie za podgrzanie zaledwi 2-3 m sześc. wody.
6.Mit: Przez dymiące kominy elektrociepłowni można się zaczadzić.
Fakt: Nie, nie mozna. Wbrew pozorom najczęściej do wypadków związanych z zatruciem czadem dochodzi w mieszkaniach podczas kąpieli, gdy wodę podgrzewamy za pomocą piecyków gazowych. W budynkach wielorodzinnych czad, czyli tlenek węgla, może pojawić się w mieszkaniach, w których ograniczono dostęp odpowiedniej ilości świeżego powietrza, niezbędnego przy spalaniu gazu, zazwyczaj poprzez wymianę okien i drzwi na szczelne. Dodatkowym czynnikiem jest również ciągle pogarszający się stan kominów spalinowych. Czad jest śmiertelnie niebezpieczny, ponieważ jest bezwonny i bezbarwny.